Uzun düşüncelerden sonra buraya dönmeye karar verdim. Anlayacağınız kürtçü dükkanına geri döndüm:)
Arada bir yazı yazmaya gelirim çünkü benim için çok önemli bir seneye geçeceğim (11.sınıf). Ne yazmam gerektiğini bilmiyorum sadece konuşmaya geldim.Umarım beni tekrardan aranıza alıp beni seversiniz :)
Bir şeylerin değeri her zaman onu kaybedince anlaşılıyor ne yazık ki ve bende her zaman kaybedip anlıyorum çoğu şeyi .....Artık kaybetmek istemiyorum elimde tutmak istiyorum sahip olduğum şeyleri ama ne yazık ki yine kaybeden,terk edilen ben oluyorum bu hayatta ...
Kendimi sevmek istiyorum artık,bir çok şeyi becermek ,kendime hobi bulmak istiyorum ama sadece sözde oluyor onları yapamıyorum.İstiyorum ama elimden gelmiyor bedenim ,aklım beni yarı yolda bırakıyor .
Aslında kendimi sevmeye başladım .Sevdiğim insanlar bana kendimi sevmem gerektiğini öğretti.Ancak kendimi seversem başkalarını sevebileceğimi,dış görünüşün bir insanı sevmede pek önemi olmadığını ,önemli olanın duygu düşünce ,içinin güzelliği olduğunu anladım.Dış görünüş sürekli değişir ama insanların ne düşündükleri ne sevdikleri asla değişmez (büyük konuşmim yine de bazı insanlar görüyoruz neyken ne oluyorlar).Bana kendimi sevdirten insanlara asla yakından teşekkür edemeyeceğimi biliyorum bazılarına söyleyemem çünkü ya uzaktadırlar ya da teşekkür etmek için utanıyorumdur .Size teşekkür etmek istiyorum tüm samimiyetimle.
Beni umarım tekrardan seversiniz
Başka yazıda görüşmek üzere:)
